Marek Kalita

Marek Kalita ( ur. 1 października 1958r. w Bytomiu) jest doświadczonym aktorem o bardzo bogatym dorobku ról teatralnych, filmowych a także serialowych. Najczęściej występuje jednak w teatrze, nie tylko jako aktor – jest również reżyserem i scenografem. Umiejętnie łączy te dyscypliny, chcąc stworzyć autorską formę wypowiedzi artystycznej. Jak sam mówi: „Aktorstwa i reżyserowania nigdy nie oddzielałem, zawsze udawało mi się robić jedno i drugie. Owszem, reżyserując można powiedzieć więcej, niż tylko grając. I mówić własnym głosem. Tym bardziej że do moich przedstawień robię scenografię, więc jest to próba wypowiedzi, która łączy wszystkie sfery. Muszę wymagać przede wszystkim od siebie, bo dopiero wtedy zyskuję prawo do czegokolwiek.”

 Kalita ukończył krakowską PWST w 1981 roku, po czym rozpoczął współprace z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi. Po zagraniu w nim kilku drugoplanowych ról m.in. w „Trans – Atlantyku” Gombrowicza, czy „Jak wam się podoba” Szekspira, aktor przeniósł się do Krakowa. Rozpoczął występy na krakowskich scenach od współpracy z Teatrem STU, w którym grał od 1983 do 1985 roku. Później dostał angaż w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Na deskach tego teatru grał przez dwanaście lat budując szereg ciekawych ról teatralnych. Grał w spektaklach wielu wybitnych reżyserów m.in. Jerzego Jarockiego, Andrzeja Wajdy, Krystiana Lupy czy u Tadeusza Łomnickiego. Obserwując pracę tych wielkich artystów ukształtował własne podejście do tworzenia spektakli, pracy z aktorami czy budowania scenografii. A tak sam mówi o swoich inspiracjach reżyserskich: „Mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwym człowiekiem, ponieważ spotkałem na swojej drodze Krystiana Lupę, Andrzeja Wajdę, wreszcie Jerzego Jarockiego, który jest mi szczególnie bliski, bo był aktorem i z aktorami wspaniale pracował. Reżyser musi zapewnić aktorowi komfort, bezpieczeństwo.” W 1989 roku zagrał rolę Leartesa w słynnym „Hamlecie IV” Andrzeja Wajdy. Spektakl ten był szeroko komentowany w polskiej krytyce teatralnej głownie ze względu na obsadzenie w roli księcia Danii kobiety, aktorki Teresy Budzisz – Krzyżanowskiej. Marek Kalita współpracował z tym reżyserem, także przy „Dybuku” z 1988r. i przy realizacji czterech jednoaktówek japońskiego autora Youkio Mishimy w 1894r. Dwa razy został zaangażowany do przedstawień Krystiana Lupy. W 1990 roku zagrał rolę Miusowa w „Braciach Karamazow” tegoż reżysera, a w 1995 roku wcielił się w postać Alfonsa w spektaklu „Lunatycy ( Esch, czyli Anarchia)”.     U Jerzego Jarockiego grał w spektaklach „Słuchaj, Izraelu!” z 1989r., „Ślubie” z 1991r., oraz w „Fauście cz. 1” z 1997r. Na scenie Starego Teatru zagrał wiele różnorodnych ról, np. postać głównego bohatera powieści Hermana Hessego „Wilk stepowy”, czy Kalibana w szekspirowskiej „Burzy” oraz wiele innych. W 1997 roku Kalita przeniósł się do Warszawy. Od 1998 roku występował w Teatrze Rozmaitości, głównie w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego i Grzegorza Jarzyny. Od 2009 roku jest stałym członkiem zespołu Nowego Teatru. Od 2001 roku stale reżyseruje, co jest kontynuacją jego pracy w tej dziedzinie jeszcze z Krakowa, z lat 80. Całkowicie poświęca się pracy na spektaklem - jest autorem adaptacji tekstów oraz scenografii, jest reżyserem a także aktorem w swoim dziełach. Wyreżyserował: „Józefa K.” i „Antygonę” w krakowskim Teatrze Atelier, „Raskolnikowa” w Teatrze Dialog, „Kalimforę” w Teatrze Wytwórnia z Warszawy, „Widzialną ciemność” w Teatrze Dramatycznym, „Fernando Krapp napisał do mnie ten list” w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, „Zbombardowanych” w Teatrze Konsekwentnym oraz „Generała” w warszawskim Teatrze IMKA. Poza tym Marek Kalita często występuje na dużym oraz małym ekranie, co daje mu popularność i sympatię widzów.