Postawił ktoś zarzut, że Turcaret jest zagrany „bezstylowo”, że reżyseria nie wykorzystała dostatecznie tradycji teatru francuskiego, domyślać się należy: teatru molierowskiego. […]Drżę na myśl, co by to było, gdyby tę sztukę wziętą z teatru ludowego […]sztukę pulsującą żywą i namiętną ekspresywnością,[…] wtłoczyć w sztywne ramy układnych salonowych gestów i konwenansów. Zamkow ustrzegła się tego, ale nie ustrzegł się dekorator Kantor. […]

Zamkow poprowadziła wszystkie role linią szczerego, głębokiego przeżycia, lub przynajmniej sugestią tego przeżycia przez ekspresję ruchów, wymowę gestów. Pokazała tym niewątpliwie dużą klasę opracowania i wykonania reżyserskiego; niestety nie mogło ono naprawić niedokładności w odczytaniu tekstu, w odczytaniu epoki, w wydobyciu atmosfery. […]

Ciężko jest mówić o wykonaniu aktorskim, zgłaszając zastrzeżenia do najbardziej ogólnie pojętej koncepcji. Właśnie bowiem na aktorach spoczywał cały ciężar p o k a z a n i a, uzewnętrzniania zasadniczych linii ideologicznych sztuki. O roli Frontyna mówiliśmy już. Cebulski przerysował trochę tę rolę; wydaje się, że można było pokazać nie tylko nasz współczesny stosunek do klasy reprezentowanej przez niego, ale całą historyczną rolę, bliską ówczesnemu ludowemu widzowi. Inne postacie także konsekwentnie postępowały po tej linii. I dlatego zamiast dyskutować wymienię je tylko, podkreślając już teraz dużą umiejętność wykonania. A więc: Matusiakówna (Baronowa), Szubert (Turcaret), Sadecki (Markiz), Łodyński (Kawaler).

Zygmunt Greń, „Turcaret” nieznany, Przegląd Kulturalny, 14-20.V.1953.

Oprawę scenograficzną tej sztuce dał Tadeusz Kantor, ustrzegając się w projektowaniu kostiumów wszelkiej przesady, a w dekoracji łącząc pomysłowo elementy lekkie i ciężkie, jakby dla podkreślenia ciężkiej atmosfery sztuki i lekkości dowcipu, z jakim autor podchodzi do obrzydliwego tematu.

Witold Zechenter, Echo Krakowa, 14.III.1954.

Scenografia Tadeusza Kantora trafnie podkreśla charakterystyczny koloryt epoki, przeciwstawiając wytwornemu smakowi arystokracji francuskiej parweniuszostwo Turcareta.

A.Łubkowski, Turcaret czyli finansista, Dziś i Jutro, 27.V.1953.

Fotografie

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl