(…) Spektakl był wyjątkowo udany, wypunktowany ściśle do kropeczki. Przedstawienie szło płynnie i równo jak woda, urzekało ferworem mówienia i frenezją gry, dobitną charakterystyką postaci i wycyzelowaniem point komicznych.

Jankę grała z temperamentem B. Bosak, wysuwając interesująco to męskie, to kobiece właściwości dziewczyny „z głową”. Dobre warunki oraz swoboda gry zaskoczyły u tej młodej aktorki. Doskonałym antagonistą Janki był E. Dobrzański w żywo zarysowanej sylwetce lekarza na dorobku, o większych ambicjach niż możliwościach. Z żywiołową pasją wygrał stany osaczenia przez „system” sprytnej wspólniczki i grymasy urażonej godności męskiej. (…)

Para Minticz – Skarżyński dała otoczenie sceniczne jak zwykle urocze, przejrzyste i jasne, szczególnie w obrazie II, z naiwnym pejzażem Krynicy za oknami.

Tadeusz Kudliński, Jeden w trzech osobach - Niewiarowicz, Dziennik Polski 1959, nr 243.

(…) Grana jest sztuka doskonale. Stare asy bawią się w niej wspomnieniami młodości, młodzi uczą się, więc zespół pod batutą Jubilata! - krzepnie. Szczególną satysfakcje daje zaradność młodych, dla których ratunkiem w farsie jest wiara w to wszystko, co się dzieje. Ta dziecięca niemal wiara przeprowadziła przez wszystkie mielizny oboje amantów – Dobrzańskiego i Bosak. Szczególnie cieszy debiut tej młodej aktorki: dostaliśmy, zdaje się, kogoś z prawdziwego zdarzenia...

Józef Maśliński, Arka gra, Gazeta Krakowska 1959, nr 248.

Fotografie

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl