(…) Przez trzy godziny z zapartym tchem śledzimy w teatrze narodziny bohatera. Sto lat mieszczańskiego dramatu wyjałowiło wszelką problematykę. Doskonaliły się konflikty, sytuacje, charaktery, to wszystko co jest pomocniczym elementem konstrukcji literackiej. Montherlant idąc do Port Royal stworzył nie tyle – jak tego chce – grecką tragedię, ile przede wszystkim dramat ideologiczny. I cokolwiek moglibyśmy powiedzieć o racjach jego bohatera musimy przyznać, że tylko on może odnowić martwe schematy materii dramatycznej.

Dowodem zarówno tekst jak przedstawienie w krakowskim Starym Teatrze. Przyzwyczajeni do nudnego patosu, albo werystycznej kalkomanii, zobaczyliśmy nagle przedstawienia czyste, ostre i niejednoznaczne. Dekoracje Wojciecha Krakowskiego „o surowej prostocie”, takie jak sobie wyobrażał autor. Reżyseria Jerzego Kreczmara bardzo kulturalna i bardzo dyskretna, zbyt często nawet zdająca się na pewne przypadkowości tekstu. I aktorzy – opanowani, powściągliwi, z duża siłą wyrazu; Antonina Klońska i – zaskakujące odkrycie niemal – Alicja Kamińska, Wanda Kruszewska i Jadwiga Żmijewska.

Znakomity był Zdzisław Mrożewski w roli arcybiskupa Paryża. Był uosobieniem woli autora: konflikt władzy z nieposłusznymi mniszkami. Spór ideowy z ochotą zostawiał „opętanym sawantkom” by w ten sposób przekonać nas o aktualności tragedii Port Royal. Zofię Jaroszewska jako siostrę Angelikę mógłbym sobie wyobrazić mniej egzaltowaną, chociaż aktorka zapanowała zupełnie nad wyobraźnią. I u niej także mocniej zagrać by mogły wszystkie tony sztuki, nie tylko ten jeden, tak dobrze dziś zrozumiały. (…)

Zygmunt Greń, Brama Królewska, Życie Literackie 1958, nr 3.

Fotografie

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl