(…) dreszczyk niesamowitości nie jest w tej sztuce istotny. To tylko parawan, użyty przez aktorkę do wyizolowania akcji passe-partout dla każdej niemożliwości i absurdu zwariowanej farsy. Postacie Zamku są kukiełkami, a w akcji wszystko jest pozą i gestem. Tymczasem reżyser pogłębił posępny nastrój optyką, akustyką i nawet osobnym prologiem. (…) Takie założenie reżyserskie widoczne było także w wykonaniu aktorskim, zresztą bardzo starannym i wypracowanym. (…) Romana Próchnicka, która zagrała z miłym sarkazmem narwaną „nieboszczkę” Ofelię na nucie przypominającej Wariatkę z Chaillot. Również Jerzy Przybylski znalazł właściwy ton trzeźwej ironii dla roli Hugona (jakby Brzydkiego Ferrante) rozładowując jowialną drwiną i lekkim buffo – pozę okrutnika i despoty. Wreszcie Kazimierz Witkiewicz z podobną dezynwolturą nihilistyczną atakował pozę Sebastiana stwarzając postać „żywego trupa” na wesoło. (…) Otoczenie sceniczne miało zgodnie z założeniem reżyserskim posępny, stalowo-szary ton i imponujący format. (…)

Tadeusz Kudliński, Saganka w Krakowie, Teatr 1961, nr 23.

Fotografie

Fotografie (9)

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl