Przedstawienie:
Świecznik
Autor:
Alfred de Musset przedstawienia tego autora >
Reżyser:
Mieczysław Górkiewicz przedstawienia tego reżysera >
Scenografia:
Tadeusz Kantor przedstawienia tego scenografa >
Obsada:
Joanna: Izabela Olszewska przedstawienia >
Wilchelm: Kazimierz Witkiewicz przedstawienia >
Fortunio, Landry: Edward Dobrzański przedstawienia >
Ogrodnik: Józef Daniel przedstawienia >
Pokojówka: Krystyna Maciejewska przedstawienia >
Landry*: Wojciech Ziętarski przedstawienia >
Clavaroche: Julian Jabczyński przedstawienia >
Andrzej*: Wojciech Ruszkowski przedstawienia >
Andrzej*, Wilhelm: Zbigniew Wójcik przedstawienia >
Landry*, Fortunio: Jerzy Stanek przedstawienia >
* rola dublowana
Opis:
(…) Reżyser Górkiewicz dał się poznać jako inscenizator śmiały i twórczy. Żadnej sztuki nie wystawił dotąd konwencjonalnie, zawsze szukał własnego i oryginalnego rozwiązania. Tak i w Świeczniku, którego perspektywy gruntownie przedstawił, choć nazwał się skromnie tylko reżyserem przedstawienia. Głównym urokiem spektaklu jest jego umuzycznienie – dowcipna i sentymentalna kompozycja Koniecznego. (…)
(…) Niewątpliwą zdobyczą reżyserską i aktorską jest para romantycznych kochanków. Fortunia grał Stanek jako kukiełkę smutnego i niezręcznego Pierrota, a swawolną Joasię – Olszewska, z uwodzicielską zalotnością Kolombiny. Wójcik osiągnął wiele komizmu, grając nie tyle Rejenta Andrzeja, ile - Ruszkowskiego grającego tę rolę. Jabczyński sadził się na chamstwo i koguci erotyzm Clavarocha (…), a w ogóle każdy aktor rozwijał niebywałą pomysłowość w rubasznej komice marionetkowo-jarmarcznej.
W obrazie scenicznym Kantor zerwał z czystą abstrakcją. Użył realistycznych szczegółów, nagromadzonych z umyślną przesadą (łącznie z żywym królikiem), dla wyobrażenia ciasnoty małomieszczańskiego domostwa prowincjonalnego rejenta. Całość, w połączeniu ze świeżą inwencją malarską kostiumów, układa się w umowny styl wodewilu. Szczęśliwy to i rzadki przykład zgody między plastykiem a inscenizatorem. (…)
Tadeusz Kudliński, Tydzień teatralny, Dziennik Polski 1962, nr 256.