Przedstawienie:
Oczyszczenie
Autor: Petr Zelenka przedstawienia tego autora >
Reżyser: Petr Zelenka przedstawienia tego reżysera >
Scenografia: Martin Chocholoušek przedstawienia tego scenografa >
Obsada:
Paweł: Bogdan Brzyski przedstawienia >
Monika: Katarzyna Gniewkowska przedstawienia >
Kasia: Ewa Kaim przedstawienia >
Kierowniczka produkcji: Olga Bołądź przedstawienia >
Ewa: Małgorzata Gałkowska przedstawienia >
Jacek: Krzysztof Globisz przedstawienia >
Redaktor: Zygmunt Józefczak przedstawienia >
Alina: Iwona Bielska przedstawienia >
Policjant: Bolesław Brzozowski przedstawienia >
Marta: Urszula Kiebzak przedstawienia >
Charakteryzatorka: Joanna Kulig przedstawienia >
Ksiądz: Jerzy Trela przedstawienia >
Andrzej: Jan Peszek przedstawienia >
Mikołaj*: Maciej Kusek przedstawienia >
Mikołaj*: Amadeusz Janik przedstawienia >
Kierowniczka produkcji*: Magdalena Kajrowicz przedstawienia >
* rola dublowanaMuzyka: Karel Holas
Dramaturg: Klara Lidova
Asystentka scenografa: Vladimira Fominova
asystenci reżysera: Karolina Górecka (WRD PWST), Mateusz Pakuła (WRD PWST), Maciej Podstawny (WRD PWST)
Opis:
Sztuka Petra Zelenki pod tytułem Oczyszczenie, której światowa prapremiera odbyła się na Scenie Kameralnej, została napisana przez czeskiego reżysera i scenarzystę specjalnie dla Starego Teatru i krakowskich aktorów. – To sztuka o ludzkim sumieniu w dobie telewizji – wyznaje autor znany kinomanom jako twórca czy współtwórca takich filmów, jak "Opowieść o zwyczajnym szaleństwie", "Samotni" czy "Guzikowcy".
Krzysztof Globisz stworzył wielowymiarową, wiarygodną i poruszającą kreację głównego bohatera- sfrustrowanego pisarza Jacka, człowieka w gruncie rzeczy poczciwego, sympatycznego i naiwnego, który niespodziewanie odkrywa w sobie zbrodnicze skłonności pedofilskie – i dążąc do oczyszczenia, coraz bardziej pogrąża się w kłamstwie i złu. Globisz nie szantażuje emocjonalnie widza, pozwala mu samodzielnie ocenić zachowanie bohatera. […]
Anna R. Burzyńska, Oczyszczenie, Didaskalia, Kraków 2007, nr 12.
[…] Jest historia głównego bohatera, rozgrywająca się na kilku płaszczyznach jednocześnie. Jest też postać księdza, który występuje na początku powracając jako głos sumienia na końcu, tworzy klamrę kompozycyjną. Jest kilka momentów które zaskakują widza, jest sporo momentów które go rozbawiają. Są sceny abstrakcyjne, pozornie zupełnie oderwane od tematu. W rezultacie powstaje mozaika ułożona z wprawą i rozwijającą się gładko od początku do końca.[…]
Anna Sarnowska, Mokra ściera, Dziennik Teatralny Kraków 2008.
Video
Animacje kostiumów