Home Przedstawienia Autorzy Reżyserzy Scenografowie Aktorzy Okresy Stary Teatr

Przedstawienie:

Sen o Bezgrzesznej...

Autor: Jerzy Jarocki Józef Opalski przedstawienia tego autora >

Reżyser: Jerzy Jarocki przedstawienia tego reżysera > Jerzy Stuhr przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Jerzy Juk-Kowarski przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Kosma, Postać w Kabarecie: Jerzy Stuhr przedstawienia >

Franciszek Józef, Michał Hoffman: Edward Wnuk przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, członek Delegacji, Adam Ronikier, Obrońca: Jerzy Święch przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, Żołnierz, Postać w Kabarecie: Mieczysław Grąbka przedstawienia >

Uczestniczka obrzędu: Hanna Smólska przedstawienia >

Uczestniczka obrzędu, Dziewczyna, Stanisława Firecka : Elżbieta Karkoszka przedstawienia >

Strażnik, Franciszek Kwilecki: Jan Krzyżanowski przedstawienia >

Dama na balu, Postać w Kabarecie: Danuta Maksymowicz przedstawienia >

Krystian, Aquellos Povos: Edward Linde-Lubaszenko przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec, Bronisław Nowak: Andrzej Hudziak przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec: Zygmunt Józefczak przedstawienia >

Dama na balu, Sanitariuszka, Postać w Kabarecie: Alicja Bienicewicz przedstawienia >

Pielgrzym, Skazaniec, Uczestnik obrzędu: Zbigniew Kosowski przedstawienia >

Dama na balu, Postać w Kabarecie: Ewa Kolasińska przedstawienia >

Dama na balu: Margita Dukiet przedstawienia >

Uczestniczka obrzędu : Wanda Kruszewska przedstawienia >

Dama na balu: Elżbieta Willówna przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, Stanisław Zając: Tadeusz Jurasz przedstawienia >

Konrad, Chochoł: Jerzy Trela przedstawienia >

Wilhelm II: Andrzej Buszewicz przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, Jan Horodyski, Minister Władysław Kiernik : Edward Dobrzański przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec: Jacek Romanowski przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, członek Delegacji: Ryszard Łukowski przedstawienia >

Naczelnik więzienia, Prokurator II: Tadeusz Huk przedstawienia >

Malarz, Postać w Kabarecie: Leszek Piskorz przedstawienia >

Recytatorka: Anna Polony przedstawienia >

Mikołaj II, Wojewoda Kazimierz Gałecki: Wiktor Sadecki przedstawienia >

Infantka, Postać w Kabarecie: Grażyna Laszczyk przedstawienia >

Pan na balu, Erazm Piltz, Kazimierz Epfe: Juliusz Grabowski przedstawienia >

Dama na balu: Halina Wojtacha przedstawienia >

Dama na balu, Postać w Kabarecie: Anna Chudzikiewicz przedstawienia >

Dama na balu: Barbara Bosak przedstawienia >

Recytatorka: Teresa Budzisz - Krzyżanowska przedstawienia >

Mularz, Żołnierz, Postać w Kabarecie: Wiesław Wójcik przedstawienia >

Kuba, Pan na balu, Jan Rejman: Stanisław Gronkowski przedstawienia >

Grzegorz, Generał Józef Czikel: Kazimierz Borowiec przedstawienia >

Starażnik, Michaił Rodzianko, Przewodniczący Sądu: Henryk Majcherek przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu: Jerzy Fedorowicz przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Zakonnik, Emil Bobrowski: Antoni Żukowski przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu: Ferdynand Wójcik przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Pan na balu, Jan Stańczyk: Leszek Świgoń przedstawienia >

Uczestnik obrzędu, Marian Seyda, Prokurator I,: Roman Stankiewicz przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec, Wincenty Pietrzyk: Marcin Sosnowski przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec: Adam Romanowski przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Prelegent, Bolesław Drobner: Jerzy Radziwiłowicz przedstawienia >

Pielgrzym, Uczestnik obrzędu, Skazaniec: Marek Litewka przedstawienia >

* rola dublowana

Opis:

 

(…) Jerzy Jarocki, reżyser uzna­ny za mistrza precyzyjnej, twórczej interpretacji lite­ratury w teatrze, ostatnim wystą­pieniem zaskoczył, podejrzewam, nawet największych swoich zwo­lenników. Ostrożny i rozważny w przyswajaniu mód i aktualnie obowiązujących stylów nagle za­anektował z impetem u niego niespotykanym doświadczenia teatru otwartego lat sześćdziesiątych, wdając się równocześnie w dość ryzykowną polemikę z Konradem Swinarskim i jego teatrem zbudo­wanym na materiale Mickiewi­czowskich "Dziadów". "Sen o Bezgrzesznej" rozgrywa się w ca­łym teatrze, a poszczególne pla­ny akcji niejako nakładają się na schemat głośnej inscenizacji tragi­cznie zmarłego reżysera, którego dzieło stało się szybko mitem i ar­tystycznym posłaniem.
Jarocki przez prawie dziesięć mie­sięcy konstruował spektakl, jakiego jeszcze nikomu nie udało się stworzyć w teatrze. Bo i mierzył bardzo ambit­nie. Chciał pokazać drogę narodu do niepodległości. Wybrał więc odległą datę wyjściową. Rok 1863. Ale rzeczy nie zakończył radosnym zmartwych­wstaniem. Postanowił przypomnieć ko­lejny dramatyczny moment w dzie­jach narodu. Nie zdołano przecież ochłonąć z szoku, jakim było odzy­skanie niepodległości po 120 latach nie­woli, gdy wymarzona i wyśniona bez­grzeszna czyli Polska stała się miej­scem bratobójczych walk. A wiec wypadki krakowskie 1923 roku i głośny proces uczestników robotniczego straj­ku, podczas którego doszło do krwa­wych starć z wojskiem i policją. I wreszcie zaskakujący finał. Ostry po­litycznie kabaret, oparty na tekstach z dwudziestolecia międzywojennego, wyreżyserowany i prowadzony przez Jerzego Stuhra. (…)
Marian Sienkiewicz, Przekrój Teatralny, Przekrój 1979, nr 1771.
 
(…) W spektaklu bierze udział cały pra­wie zespół teatru, nie ma protagonistów, jest bohater zbiorowy choćby przez chwilę był konkretnym czy literackim mitem - Kon­radem, Baryką, Czarowicem z "Róży". Nie ma też popisowych ról, są pełne wykazu i perfekcyjnie zagrane krótkie sekwencje indywi­dualne w ogromnej, zdyscyplinowa­nej i piekielnie konsekwentnej grze zespołowej personifikującej zespoło­wego bohatera: naród od roku 1863 do 1923 i dalej jeszcze!
Są w tym przedstawieniu obecne różne techniki teatralne i różne sty­listyki: od obrzędu - Zaduszek, po­święconego poległym w 1863 a świę­conego w Galicji w 50-lecie Powsta­nia, po rewię mody wojskowej, od romantyczno-chocholich sekwencji balu z "Róży" po kabaret w dyskote­ce, od prywatnych spotkań z aktora­mi mówiącymi o swoich rodowo­dach i przodkach po publicystyczny teatr faktu. Widzowie pilotowani są od początku przez aktorów - najczę­ściej: Stuhra który jest tu rodzajem teatralnego Arlekina - przewodnika - przechodzą z sali do sali, pos­łuszni, ciekawi "proszę, pozwolą Państwo, tędy". W pewnym momen­cie muszą się rozdzielić na dwie gru­py i każda - dopóki się nie spotkają ponownie - ogląda inne partie przedstawienia, różne dosłownie, formal­nie i fabularnie, ale jednolite w war­stwie treści zasadniczej. (…)
Teresa Krzemień, Z mieszanymi uczuciami, Kultura 1979, nr 13.
 
(…) W przedstawieniu Jarockiego znaleźć można większość typowych elementów poetyki widowiska znanej z "nowego" czy też "otwartego" teatru. Miejsce gry nie jest związane z salą teatralną, podobnie jak w licznych spektaklach tego typu jest też ono zmienne - akcja dzieje się w różnych pomieszczeniach, o nie­jednakowej powierzchni i kształcie - związanych z charakterem poszczegól­nych etapów widowiska. Widzowie w różny sposób biorą udział w przedsta­wieniu: albo je oglądają, albo są bierny­mi uczestnikami (ale już nie oglądającymi a "współgrającymi") obrzędu czy "wykładu", albo też stają się uczestni­kami czynnymi - kontaktują się bez­pośrednio z aktorami. (…)
„Sen o Bezgrzesznej”, to szczególna lekcja historii, która uczy nie zapamiętywania faktów i dat, ale ich odczuwania, przypominania, że w nas samych i wokół nas są wspomnienia i sentymenty ważne i niezmienne, choć, jak owe znalezione w szufladach pamiątki – głęboko ukryte i na co dzień nie wydobywane. Jest przez to całe widowisko Jarockiego poruszaniem pamięci, odgrzebywaniem starych fotografii i rycin, dat i wydarzeń, o których nieczęsto się mówi, a które można tu na nowo zobaczyć, przeżyć i odczuwać przez uczestnictwo w pochodzie snujących się po kolejnych salach, ze światła w ciemność, aż po upiornie śmieszny kabaret – zapowiedź tragedii i przebudzenia ze snu.
Jan Kłossowicz, Rzecz dla Teatru, Literatura 1980, nr 1.

Fotografie

Fotografie (23)
Wkładka obsadowa (1)
Scenografie (0)
Kostiumy (0)
Plakaty (1)

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)
Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl
Copyright 2011