Sonata Kreutzerowska

W „Sonacie Kreutzerowskiej” – opowiadaniu napisanym przez Lwa Tołstoja w 1899 roku – ważną rolę odgrywa miejsce akcji: wagon pędzącego pociągu. Główny bohater, Pozdnyszew, opowiada w nim, przygodnie poznanemu podróżnemu, historię zabójstwa swojej żony. (…) Reżyser Marek Pasieczny sprowadził „Sonatę Kreutzerowską” do symbolicznej przestrzeni mieszkania Pozdnyszewów, co – wobec pierwowzoru literackiego – jest odejściem od miejsca „bezpiecznych zwierzeń”. Przez całą długość Piwnicy przy ul. Sławkowskiej rozciąga się – zwieńczony z jednej strony lustrem, z drugiej drzwiami do salonu – czerwony chodnik, wyznaczający teren gry dla dwójki aktorów: Agnieszki Mandat i Jerzego Grałka. Pasieczny zrezygnował tym samym z sytuacji wyjściowej „Sonaty” i zamiast cierpliwego i anonimowego słuchacza-narratora wykreował postać kobiety, która w zależności od potrzeby chwili jest albo żoną bohatera, albo jakąś nieznajomą powiernicą, albo symbolem rodu kobiecego w ogóle.

 

Paweł Szumiec, Osobliwy duet, Czas Krakowski 1993, nr 68.