[…] Zaletą debiutanckiej inscenizacji jest to , że w dramacie Michała Kotańskiego w Starym Teatrze którego głównym bohaterem jest homoseksualista, nie skupia się na warstwie obyczajowej, skandalizującej. Tim grany przez Adama Nowojczyka to przede wszystkim człowiek samotny, rozdarty, zagubiony. Bardzo dobra jest też w tym spektaklu Dorota Segda. Jej Helen to nie naszkicowana płasko zdrajczyni ideałów wolności, ale żywa osoba, w każdym momencie płacąca całą sobą za decyzje osobiste, za kompromisy, za wybory. Również Sandra Korzeniak z postaci młodej tancereczki potrafi wydobyć dramat człowieka, który – niczym w koszmarnym, niedającym się mimo wysiłków odgonić śnie – ogląda rozpad własnej osobowości.[…]

Marek Mikos, Kilka ostrych scen, Gazeta Wyborcza 2003, nr 20.

Dwanaście scen w spektaklu tworzy jednorodną, spójną całość. Reżyser nie poetyzuje, nie tworzy metafor – buduje realistyczne sytuacje. Momentami przynosi to dobre rezultaty: dialogi, jeśli tylko znajdują odpowiedni wyraz w grze aktorów, przyciągają uwagę widza. […] Wszystko rozgrywa się pomiędzy parą czy trójką aktorów, w budowanych najprostszymi środkami relacjach. Kotański idzie tu za tropem narzuconym przez dramat, który w lekturze robi wrażenie realistycznego i momentami publicystycznego.

Marcin Kościelniak, Polaroidy i zenith, Didaskalia 2003, nr 53.

Fotografie

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl