(…) reżyser Tramwaju w Starym Teatrze dał jedno z najlepszych, najdojrzalszych przedstawień krakowskiego sezonu. Władysław Krzemiński narzucił znakomite tempo, nie dopuścił do histerycznej egzaltacji lub trzeciorzędnej sensacyjności, wydobył natomiast z subtelną przenikliwością nerwową, gorącą, podniecającą atmosferę Południa, jaką przesycona jest ta sztuka. Sugestywne, rozdzierające tło muzyczne (układ Alojzego Klucznioka), dekoracje, z jakimś pierwotnym i brutalnym autentyzmem narzucające wizję murzyńskiego przedmieścia Nowego Orleanu (projektował Wojciech Krakowski) – każdy z tych elementów wykorzystywał reżyser bezwzględnie ale taktownie. Nie próbował odczytać i narzucać sensu metafory. Dopiero po wyjściu z teatru mamy czas zastanowić się nad problematyką obrazu, nad układem i proporcjami namiętności – nie tylko w nowym Orleanie lecz w świecie współczesnym. Krzemiński z realizmem i precyzją odsłonił w tej sztuce mechanikę psychologii i instynktów – odkrył w tym, jak się zdaje, sferę rzeczywistych uzdolnień i zainteresowań. (…)

Zygmunt Greń, Południe i wiek XX, Życie Literackie 1958, nr 26.

Amerykańska Ofelia XX wieku załamująca się pod ciśnieniem ciężaru życia wzbudza uczucia różne: od zainteresowania do złości, ale nie zostawia nikogo obojętnym.

I to jest właśnie wielka siła tej znakomicie napisanej sztuki. Ma ona to czego brakuje współczesnym sztukom polskim: nerw dramatyczny dla wszystkich, zaangażowanie emocjonalne dla widza, świetne pełne role dla aktorów. (...)

Krakowskie przedstawienie dołączyło swój listek do amerykańskiej chwały autora. Reżyser Władysław Krzemiński postąpił najlepiej jak można było, zrobił sztukę na „kawał życia” bez udziwnień i podtekstów. Na czoło wykonawców wbrew intencji autora wysuwa się Izabella Olszewska jako Stella. Jest ciepła, kobieca, obdarzona nieprawdopodobnym wdziękiem. Daje postać o wiele bogatszą i piękniejszą niż wynika to z tekstu. Rola Blanche to wiele osiągnięcie Zofii Niwińskiej. Jest to rola bardzo trudna fizycznie, wymagająca od aktorki wielkiego wysiłku. (…) Celowa oszczędna scenografia Wojciecha Krakowskiego świetnie oddaje nastrój sztuki, a dramatyczna okrutna muzyka A. Klucznioka znakomicie towarzyszy akcji.

Zastępca, Tramwaj łączący dwa kontynenty..., Echo Krakowa 1958, nr 149.

Fotografie

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl