(…) Jest w tym spektaklu coś z wesołej zabawy przy ognisku, gdzie wśród grupy przyjaciół i wakacyjnych znajomych opowiada się anegdoty i odgrywa zaimprowizowane naprędce skecze. Skora do śmiechu publiczność wybacza wówczas wykonawcom niedoskonałości techniczne, błahość tematu, banał, niewyszukane żarty i - po prostu dobrze się bawi. Taką właśnie zbiorową zabawą są spektakle "Terapii grupowej": aktorzy to studenci, a publiczność - prawie wyłącznie ich rówieśnicy (lub niewiele starsi), dzięki temu porozumienie zostaje szybko nawiązane: jedni opanowują tremę i debiutancką sztywność, drudzy odpędzają najeżoną nieufność, jaką zwykle czujemy wobec rzeczy nie znanej, debiutu właśnie. (…)

(…)"Terapia grupowa" to przedstawienie nie pozbawione wdzięku. Przejęcie "zielonych" aktorów krótko i fachowo trzymanych ręką doświadczonego reżysera, żarty i humor niezawodnego w tej dziedzinie Mrożka, dowcipne kostiumy i takaż muzyka gwarantują lekką i przyjemną zabawę. Można pójść na nią. I nie mieć później poczucia zmarnowanego wieczoru. (…)

Dorota Krzywicka, Terapia grupowa tylko dla panów, Echo Krakowa 1984, nr 37.

(…) całość wywodu oparta jest o teksty Sławomira Mrożka. Podstawę terapii (publiczność jest nieustannie strofowana i przywoływana do porządku) stanowi prozatorski tekst "Odczytu" Prelegenta - Terapeuty, a jego egzemplifikacje, czyli testy; zagadki, pułapki, wywodzą się z utworów autora "Tanga" z ostatniego piętnastolecia. Łączy je jeden podstawowy temat, którego dotyczy terapia. Jest nim wieczne napięcie między nim a nią, przybierające w twórczości Mrożka rozmaite twarze. Odkrył je dla siebie i widowni ku uciesze tak znakomity specjalista od Mrożka, jak Jerzy Jarocki - autor przedstawienia.

Wykonawcami są młodzi ludzie, Jarocki bowiem do pomocy wezwał swoich studentów krakowskiej Szkoły Teatralnej, i to z trzeciego roku. Jarocki chyba, jak żaden reżyser, umie z młodzieżą znaleźć wspólny język, a potem potrafi wyegzekwować wszystkie, najtrudniejsze nawet zadania, nic więc dziwnego, że Stanisław Radwan udostępnił mu na cel rocznego zadania małą scenę przy Sławkowskiej. (…)

Krzysztof Miklaszewski, Terapia i terapeuci, Dziennik Polski 1984, nr 77.

Fotografie

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl