Grupa artystów nazwana przeze mnie w tytule spadochroniarzami (…) przygotowała znakomite widowisko estradowe. Reżyserował – Jerzy Fedorowicz, który przemiennie
z Andrzejem Buszewiczem prowadzi wieczory. Muzykę dobrał, odtworzył i zaaranżował Mieczysław Mejza (…)

Na czym polega wartość naszych… spadochroniarzy? Są to aktorzy zawodowi. Mają odpowiednie przygotowanie muzyczne. Piosenki Tuwima z różną muzyką (okresu międzywojennego dwudziestolecia, również wspaniałego Zygmunta Koniecznego) brzmią w ich wykonaniu jak dobra reprodukcja, z lekkim akcentem satyrycznym. Po prostu pomysł znakomity (…)

Fedorowicz prowadzi utwory wprawną, dyskretną ręką. Dwa gesty, skłon głowy. No
i oczywiście wszystko to jest zaśpiewane przyzwoicie, bez forsowania głosu (…)

Tęsknota za Frisco przypomniała więc dawne, dobre lata piosenki polskiej (i nie tylko polskiej), dostarczyła wzruszeń, które w przypadku pomyślanej estrady nie pozwalają nam… kpić z samych siebie. Jest to widowisko estetyczne, pożądane i będzie miało swoją popularność.

Spadochroniarze w Starym Teatrze, Gazeta Krakowska 1989, nr 265.

Jeszcze raz artyści uwierzyli Tuwimowi, jeszcze raz wysłuchaliśmy znanych i lubianych piosenek od „Grand Valse Brillant” (z muzyką jurora Koniecznego) po międzywojenny „Pierwszy znak” czy „Pokoik na Hożej”. Nie kryję, że jestem wielbicielem talentu Beaty Malczewskiej i ona mi się najbardziej podobała, zwłaszcza w repertuarze Ordonki, ale podobali mi się także czterej panowie (Jędrzejczyk, Litewka, Romanowski, Świgoń).

Krzysztof Kucharski, Kołakowski w kawałkach czyli recital z wkładką, Gazeta Robotnicza 1990, nr 57.

Fotografie

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl