Przedstawienie:

Przekłady

Autor: Brian Friel przedstawienia tego autora >

Reżyser: Katarzyna Deszcz przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Anna Sekuła przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Owen: Bogdan Brzyski przedstawienia >

Sara: Lidia Duda przedstawienia >

Jimmy Jack: Andrzej Hudziak przedstawienia >

Brodget: Aldona Grochal przedstawienia >

Hugh: Jerzy Grałek przedstawienia >

Manus: Roman Gancarczyk przedstawienia >

Porucznik Yolland: Maciej Luśnia przedstawienia >

Kapitan Lancey: Jan Monczka przedstawienia >

Doalty: Piotr Cyrwus przedstawienia >

Maire: Sonia Bohosiewicz przedstawienia >

* rola dublowana

Opis:

(…) Katarzyna Deszcz już po raz drugi zmierzyła się ze sztuką irlandzkiego pisarza, który w swoich dramatach próbuje oddać klimat prowincjonalnej Irlandii ubiegłego wieku, a jej archaiczną kulturą skazana na zagładę przez ekspansywnego sąsiada. Rozpaczliwy bunt i pragmatyczne godzenie się z losem wyznaczają bieguny tego świata, odmalowanego z miłością i przywiązaniem do konkretu. „Przekłady”  opowiadają o dokonanym bezkrwawo, bo w języku, podboju irlandzkich ziem przez angielskich kolonizatorów, którzy przyjeżdżają z misją przemianowania lokalnych nazw zgodnie z oficjalna terminologią i ortografią monarchii. Spektakl zrealizowany został – można powiedzieć – „po bożemu”. Drewniane schody i stołki oraz pseudokamienna brama przywołują klimat zapadłej wioski. Także w kostiumach nie ma niespodzianek – siermiężne stroje wieśniaków i szamerowane mundury żołnierzy. Jednostajne światło kieruje uwagę na aktorów. (…)

Agnieszka Fryz-Więcek, Irlandzki spleen, Przekrój 1999, nr 28.

(…) Przedstawienie Katarzyny Deszcz grzecznie oddaje urodę oryginału, ale nie jest porywające. Gdybym miał wyróżniać aktorów, z pewnością nie wahałbym się wskazać na Andrzeja Hudziaka w partii miejscowego prymusa Jimmy Jacka oraz Jerzego Grałka w roli Hugha – starego nauczyciela rodzimego języka oraz greki i łaciny. Lekcje w „umarłej klasie”, w której jest coraz mniej uczniów. Należą do najlepszych scen toczącego się w  dosyć ospałym tempie i trwającego trzy godziny spektaklu. Za scenę jeszcze bardziej kameralnej lekcji, podczas której chromy syn Hugha – Manus uczy mówić dorosłą kobietę – Sarę, osobne brawa należą się Romanowi Gancarczykowi i Lidii Dudzie. (…)

Marek Mikos, Wyznanie na ekranie, Gazeta Wyborcza 1999, nr 142.

Animacje kostiumów

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl
Copyright 2011