Przedstawienie:
Don Juan
Autor: Marek Fiedor przedstawienia tego autora >
Reżyser: Marek Fiedor przedstawienia tego reżysera >
Scenografia: Monika Jaworowska przedstawienia tego scenografa >
Obsada:
Kordelia: Iwona Budner przedstawienia >
Ksieni: Magda Jarosz przedstawienia >
Avellaneda: Rafał Jędrzejczyk przedstawienia >
Brygida: Monika Jakowczuk przedstawienia >
Elwira: Ewa Kaim przedstawienia >
Mnich: Jan Krzyżanowski przedstawienia >
Don Juan Tenorio: Szymon Kuśmider przedstawienia >
Leporello: Jerzy Nowak przedstawienia >
Don Jaime: Krzysztof Stawowy przedstawienia >
Karolka: Małgorzata Gałkowska przedstawienia >
Sganarel: Krzysztof Globisz przedstawienia >
Don Juan: Zygmunt Józefczak przedstawienia >
Ksieni: Alicja Bienicewicz przedstawienia >
Karolka: Beata Paluch przedstawienia >
Sganarel: Jacek Romanowski przedstawienia >
Komandor: Ryszard Łukowski przedstawienia >
Centellas: Paweł Kruszelnicki przedstawienia >
Inez: Anna Radwan-Gancarczyk przedstawienia >
Piotrek: Adam Nawojczyk przedstawienia >
Franciszek: Andrzej Kozak przedstawienia >
Don Juan Marana: Janusz Stolarski przedstawienia >
Johannes : Marek Litewka przedstawienia >
* rola dublowanaOpis:
Marek Fiedor wprowadził na scenę Starego Teatru trzech Don Juanów, a może jednego, tylko, że odbywającego podróż w czasie. (…) O tym, ze reżyser zabiera nas w podróż świadczyć może znakomita scenografia Moniki Jaworowskiej. Najbliższy naszej epoce Don Juan (Szymon Kuśmider) (…) jest racjonalistą, wierzącym jedynie w to, że dwa razy dwa jest cztery i wątpiącym we wszystko libertynem, dla którego nie ma świętości. (…) Drugi Don Juan czyli Zygmunt Józefczak jest tu postacią wyjętą jakby z „don Giovanniego”, ale równocześnie bliską starzejącemu się Casanovie Felliniego. (…)Z kolei Don Juan Marana, grany przez Janusza Stolarskiego, na początku zdaje się być groźny (…) Dla niego nie ma już żadnych świętości , Bóg przestał istnieć (…)
Magda Huzarska-Szumiec, Don Juan w podróży, Gazeta Krakowska 1999, nr 93.
Fiedor opierając się na jedenastu tekstach, zbudował precyzyjny scenariusz, w którym Don Juan przegląda się w swoich wariantach i odbiciach. Trzy watki – trzy historie Don Juana –rozwijające się w kolejnych krótkich odsłonach, przeplatają się jak warkocz. Spektaklem rządzi zasada kondensacji i skrótu, a bohaterowie to nie postaci z krwi i kości, lecz raczej uosobienia odwiecznych mechanizmów, w które uwikłany jest człowiek. (…)
(…) Muzyka jest (…) jednym z bohaterów, a nie tylko tłem wydarzeń. Fragmenty Requiem Mozarta, w które wchodzą współczesne brzmienia kompozycji Bolesława Rawskiego, nie tylko uwypuklają wyrazistość scen, ale dopowiadają sensy. Przywołują Dzień Gniewu, ale tez przebaczenie. (…)
Agnieszka Fryz-Więcek, Konkury z Panem Bogiem, Przekrój 1999, nr 19.
(…) Służąca aktualizacji mitu koncepcja reżysera polega na zestawieniu różnych, nierzadko wykluczających się „wariacji” na temat nie tylko psychiki i zachowań uwodziciela wszechczasów, ale także pewnej figury kulturowej i społecznej, jaką jest dla nas dzisiaj postać Don Juana. (…)
Magda Huzarska-Szumiec, W Starym Teatrze, Gazeta Krakowska 2000, nr 266.
Video
Animacje kostiumów