Droga do świtu

Autor: Bohdan Pepłowski przedstawienia tego autora >

Reżyser: Józef Wyszomirski przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Andrzej Stopka przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Janek : Władysław Sheybal przedstawienia >

Wawrzon : Tadeusz Łomnicki przedstawienia >

Kacper : Stanisław Gawlik przedstawienia >

Redaktor : Leopold Skwierczyński przedstawienia >

Grabek: Igor Śmiałowski przedstawienia >

Bujakowska : Helena Chaniecka przedstawienia >

Lekarz : Antoni Kossowski przedstawienia >

Kapitan : Bolesław Mierzejewski przedstawienia >

Mara: Helena Bystrzanowska przedstawienia >

Niemiec : Józef Dwornicki przedstawienia >

Przekupień : Józef Daniel przedstawienia >

Dama I: Elżbieta Dankiewicz przedstawienia >

Łączniczka : Ewa Szumańska przedstawienia >

Dama II, Sąsiadka: Manuela Kiernik przedstawienia >

Pani z okna: Janina Warnecka przedstawienia >

* rola dublowana

Opis:

(…) Reż. Wyszomirski włożył w to przedstawienie wiele wysiłku i pomysłowości, jednak zdołał pokazać swe umiejętności jedynie w scenach istotnie dramatycznych (jak w akcie II-gim). Miejsc słabszych nie potrafił oczywiście rozruszać, mimo dobrego np. chwytu wodewilowego w akcie I-szym, gdzie chóralną piosenkę uliczną uczynił ośrodkiem żywej ewolucji ruchowej dużego zespołu.

Spośród wykonawców wyróżnić należy Łomnickiego, który łącząc trafnie elementy komizmu, uczuciowości i nieuświadomionego patosu przekonująco wygrał rolę zabiedzonego sieroty wiejskiego, zbłąkanego między obce środowisko łobuzów warszawskich, przyrastającego do nich we wspólnym trudzie walki – dalej Chaniecką za żywą i miłą postać starszej kobiety, dobrej i poczciwej. (…)

Muzykę zastosował reżyser w dość dużej dawce, więc i w postaci wodewilowej piosenki ulicznej, i pieśni niemieckiej i polskiej, w postaci tzw. dekoracyj akustycznych, zastępując nimi strzały, wybuchy itp. Wszystko to zrobił jako kompozytor Stefan Kisielewski, z dużą dozą kultury muzycznej i znajomości sceny. (…) Ciekawe otoczenie sceniczne dał jak zazwyczaj Stopka.

 

Tadeusz Kudliński, Z teatrów krakowskich, Tygodnik Powszechny 1946, nr 13.