Jan Peszek. Podwójne solo

„(...) W spektaklu skupionym na fizyczności i niespożytej energii bohater, udało się pokazać coś niezmiernie rzadkiego: aktorską inteligencję. W pierwszej części przedstawienia Jan Peszek kolejny raz mierzy się z kanonicznym dlań tekstem - "Scenariuszem dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego" Bogusława Schaeffera, w części drugiej, zatytułowanej "Dośpiewanie. Autobiografia" i wyreżyserowanej przez Cezarego Tomaszewskiego, brawurowo przetwarzą epizody z własnego życia, stając się jednocześnie odtwórcą "Wariacji Goldbergowskich" Bacha w wykonaniu Glenna Goulda. Aktor dopowiada, dośpiewuje to, co zostało "dograne" wypełniając tym samym ideał Goulda o słuchaczu-twórcy współtworzącym dzieło sztuki w procesie. Wyjątkowe przedstawienie w Starym Teatrze jest w zasadzie jednoosobową kroniką awangardy, a dla studentów aktorstwa niemal obowiązkową lekcją technik, stylów i warsztatowych umiejętności w wykonaniu mistrzowskim. Nie ma tutaj przy tym nic ze szkolnej pogadanki. W błyskotliwie rozpisanych urywkach z autobiografii Peszek wyszydza ograniczenia czy zawstydzenia, bawi się rodzinnymi sekretami, dośpiewuje kolejne epizody (...)”

Łukasz Maciejewski, Ostatni taki freak, "Wprost" nr 16/14/20-04-14