Płatonow

Autor: Antoni Czechow przedstawienia tego autora >

Reżyser: Konstantin Bogomołow przedstawienia tego reżysera >

Scenografia: Larisa Łomakina przedstawienia tego scenografa >

Obsada:

Anna Wojnicew: Adam Nawojczyk przedstawienia >

Sergiej; pasierb Anny Wojnicew: Małgorzata Hajewska-Krzysztofik przedstawienia >

Sofia, żona Sergieja: Zbigniew W. Kaleta przedstawienia >

Porfiry Głagoliew: Małgorzata Gałkowska przedstawienia >

Iwan Trylecki: Jaśmina Polak przedstawienia >

Nikołaj Trylecki; syn Iwana: Anna Dymna przedstawienia >

Abraham Wiengierowicz: Ewa Kaim przedstawienia >

Michaił Płatonow: Anna Radwan-Gancarczyk przedstawienia >

Aleksandra (Sasza); żona Płatonowa, córka Tryleckiego: Bartosz Bielenia przedstawienia >

Osip: Ewa Kolasińska przedstawienia >

* rola dublowana

Opis:

„(…) Pokazuje ludzką komedię i mydlaną operę, do której amatorzy i statyści pchają się, by poprzebywać choć chwilę w towarzystwie gwiazdy i przeżyć kolorowy zawrót głowy. Ta ludzka komedia jest powtarzana w każdym pokoleniu. Świat bohaterów Czechowa przedstawiony jest przez Bogomołowa jako zamknięta kapsuła lewitująca we własnej czasoprzestrzeni - osobna planeta, z której nie sposób się wyrwać. Bogomołow pokazuje to z przymrużeniem oka. Przez cały spektakl jarzą się w tle sceny żarówki przypominające gwiazdy w ogromie kosmosu. (…)”.

 Jacek Cieślak, „Gra pozorów”, Teatr nr 4, 20.05.2016

 

"(…) Widz nieustannie jest wytrącany ze zwykłego trybu odbioru, usiłuje się zorientować w relacjach łączących bohaterów. Podejrzliwie patrzy na aktorów: czy emocje okazywane przez brodatego Zbigniewa W. Kaletę (Sofia, młoda żona Siergieja, zakochana w Płatonowie) są męskie czy kobiece - i co to w ogóle znaczy? Czy obserwująca scenę z chłodnym uśmiechem Anna Radwan-Gancarczyk jest przekonująca jako Płatonow, wokół którego krążą wszyscy? (…)

Aktorzy świetnie się w tym przekładańcu odnajdują, a i widz ma przyjemność. Być może miałby przyjemność i bez tej kosmicznej perspektywy, ale czemu jej nie spróbować? Ogromny i nieuporządkowany młodzieńczy tekst Czechowa, odnaleziony kilkanaście lat po śmierci autora, prowokuje przecież reżyserów do szukania w nim własnych dróg. (…)"

Joanna Targoń, „Płatonow. Z chłodnej kosmicznej perspektywy”, Gazeta Teatralna - Kraków nr 297 online, 21.12.2015