Sztuka zbudowana jest z niezwykłą precyzją w doborze i rozstawieniu postaci: z jednej strony Major, Rotmistrz, Porucznik, kapelan i dwa «stare huzary», z drugiej – siostry, «jedna starsza i grubsza od drugiej», i służące, Józia, Zuzia i Fruzia. Intryga opiera się na nagle obudzonej, niezależnie od wieku, gotowości huzarów do małżeństwa. (Kazimierz Wyka, krytyk literatury)

Kazimierz Kutz dokonał nieoczekiwanego zwrotu ku klasyce. Wybitny reżyser filmowy, telewizyjny i teatralny dotychczas skupiał swą uwagę na współczesności lub czasie nieodległym historycznie. Wybór komedii Aleksandra Fredry, którego utwory sceniczne powstały w najściślejszym związku z teatrem, autora znakomicie rozumiejącego wymogi aktorskiego rzemiosła, a także potrzeby widza, otwiera nowy etap w twórczości Kutza. Gwiazdorska obsada przedstawienia, mistrzostwo reżyserii, bogactwo i fantazja kostiumów i scenografii, świetna muzyka stanowią pełną gwarancję wspaniałej uczty teatralnej.

Humor się nie starzeje w ogóle. Humor to jest rodzaj eliksiru. Tym bardziej nie starzeje się dzisiaj, ponieważ nie żyjemy w najweselszych czasach. Fredro jest więc odtrutką w tym sensie, że w tych ciężkich czasach wchodzimy w świat czystych namiętności. Jest to bardzo dobrze napisana sztuka, którą można wszędzie grać. Właśnie z uwagi na swoją klasę sceniczną. Panowie w różnym wieku wpadają jak w przeręble. Jest taki kocioł, w którym nie ma ani grama zewnętrznej udręki. Jest po prostu uroczo.

(Kazimierz Kutz, reżyser)

Czarodziej Kutz ostentacyjnie zawierzył tekstowi. Bawi się nim i konwencją XIX-wiecznego teatru, doprowadzając tę zabawę do granic farsowości. Na przykład w króciutkiej pauzie po pierwszym akcie kompozytor Jan Kanty Pawluśkiewicz raczy nas skoczną muzyką, jakiej słuchali w antrakcie bywalcy teatrów przed stu laty. Huzarom przewodzi grany przez Jerzego Trelę Major. /.../ Trela łączy w swojej kreacji wodę z ogniem. Wymyślony, komiczny sposób poruszania się jego bohatera, który czasem sprawia wrażenie dużego pajaca albo ruchomej postaci z gabinetu figur woskowych, a także głos, którym wygrywa wszystkie komiczne i ckliwe nuty, nie przeszkadzają widzowi wierzyć od początku do końca w prawdziwość osoby Majora. /.../ Kapitalną postać starego wiarusa wykreował Jerzy Nowak. /.../ Kobiety w tej sztuce sa okrutnymi intrygantkami, łowczyniami posagów i siewczyniami zamętu. /.../ W rolach jędz w owczej skórze znakomicie spisują się: Anna Polony, Anna Dymna i Elżbieta Karkoszka.
Marek Mikos, Damy, Huzary i Kutz, Gazeta Wyborcza 2001, nr 295.

Nagrody:
Jerzy Trela – "Ludwik 2001” za rolę Majora
Jerzy Trela – "Parada 2001" - nagroda w plebiscycie "Gazety w Krakowie" na wydarzenie teatralne roku

Fotografie

Video

Wideo (0)

Animacje kostiumów

Animacje kostiumów (0)

Narodowy Stary Teatr w Krakowie tel. 48 12 4228566, 48 12 4228020 wew. 134 fax 12 2927512 e-mail:muzeum@stary.pl